Selecteer een pagina

Ben jij een gever? En heb je moeite met ontvangen? 
Is geld verdienen een thema in je bedrijf?

Deze blog maakt deel uit van een drieluik over systemisch kijken naar je bedrijf.
Vandaag deel 3: Balans in geven en nemen.
Balans in geven en nemen
Het systemisch werk gaat uit van 3 wetten: ordening, binding en balans in geven en nemen.
Als deze wetten in balans zijn, is er rust in het systeem en stroomt de energie (en daarmee ook de klanten en het geld).
In deze blog zal ik dieper ingaan op hoe balans in geven en nemen doorwerkt in je bedrijf als ondernemer.
Ik richt me hierbij specifiek op de coaches en therapeuten die een eigen praktijk hebben.
Balans in geven en nemen gaat erover dat er een balans moet zijn in het geven en nemen, anders ontstaat er een disbalans.
In het systemisch werk praten we over nemen i.p.v. ontvangen. Nemen verwijst naar aannemen. Naar werkelijk alles kunnen aannemen wat erbij hoort.
In het aannemen nemen we ook de schuld aan zoals Hellinger (grondlegger systemisch werk) dit zegt. We kunnen niet alleen op de plek van de “onschuld” blijven.
Als we ook op eigen benen willen staan, hebben we ook de andere plek in te nemen.
Dit woord roept bij de meeste mensen een andere associatie op. We hebben er vaak een negatief beeld bij.
Disbalans
Veel coaches en therapeuten zijn als kind gewend om te geven. Vaak hebben ze op een plek in het systeem gestaan waar ze ofwel ouder van één van de ouders werden of tussen de ouders in kwamen te staan.
Dat kan zijn omdat de ouders zelf getraumatiseerd waren en daarom niet emotioneel beschikbaar waren en eigenlijk zelf een ouder nodig hadden.
Maar dat kan ook omdat er een grote afstand tussen beide ouders was, waar een kind tussen is gaan staan. Als een buffer of mediator.Het effect van deze ervaring is dat je als kind vooral geleerd hebt om te geven en minder om te ontvangen/aan te nemen.
Dit kan zich ook uiten in moeite hebben om hulp te aanvaarden of moeite hebben om leiding te ontvangen van iemand die superieur aan je is. Je kent immers deze plek niet.
Aannemen hebben we eigenlijk te leren als kind. Je leert dealen met teleurstelling, dat de dingen niet altijd gaan zoals jij zou willen. Maar ook het ontvangen van hulp en het ontwikkelen van een gevoel van eigenwaarde.Gevolg voor je onderneming
De meeste coaches starten hun praktijk vanuit een wens vanuit het hart. Ze willen van betekenis zijn. De wereld mooier maken, mensen helpen.
Als je echter voor jezelf begint, ben je niet meer alleen die coach maar ook een ondernemer met een bedrijf.
En dat bedrijf heeft alleen bestaansrecht als er een goede balans in geven en nemen is.
Dus tegenover de diensten die je levert hoort aan de andere kant iets anders te staan. Een geldbedrag of andere manier van betaling.Het bizarre is dat als je in loondienst zijn je het heel gewoon vindt om elke maand salaris te ontvangen en als je dan voor jezelf begint, wordt dit ineens een gedoe.
Dit heeft te maken met het feit dat er ineens niets meer tussenzit. Als je in loondienst bent, werk je voor een ander. De klanten betalen jouw werkgever. Als ondernemer betaalt de klant rechtstreeks aan jou. Er zit niets meer tussen en dat vinden we vaak spannend.
Geld raakt hierin namelijk het thema eigenwaarde. En dan kiezen veel coaches en therapeuten ervoor om op de plek van de onschuld plaats te nemen en vragen ze weinig tot geen geld.“Het komt vanzelf wel”
Eén van de zinnen die ik heel veel hoor bij coaches die niet rond kunnen komen is de zin: “Het heeft even tijd nodig, het komt vanzelf wel”.
Dit is niets anders dan valse hoop. Hiermee stel je die belangrijke stap uit. Het gaan staan voor jezelf, werkelijk gaan aannemen.
Klanten gaan niet ineens met bussen voor jouw deur stoppen en je overladen met geld. Daar is iets anders voor nodig.
Een verschuiving in jezelf.
Jij moet gaan voelen dat de balans niet klopt. Dat je vastzit in een cirkel en dat je daar niet uitkomt door het tijd te geven.
En natuurlijk is het belangrijk dat je jezelf ruimte geeft om te groeien en dat je soms tijd nodig hebt om op adem te komen.
Maar weet dat het nemen van een break niet het wezenlijke verschil gaat brengen.

Innerlijk kind
De zin “Het komt vanzelf wel” is eigenlijk afkomstig van het innerlijk kind. Hij of zij hoopt dat papa of mama hem/haar ineens zien staan en uit zichzelf hem/haar gaan overladen met liefde. Dat ze zeggen: Ik zorg voor mijzelf en voor jou. Jij hoeft niet voor mij te zorgen.
De realiteit is dat ouders zich vaak niet bewust zijn van wat er in de onderlaag speelt. Vaak komt dat besef pas later als de kinderen groot zijn. De kinderen die opgroeien tot volwassenen nemen deze ervaring alleen wel mee. En daar stap je niet even af. Ook al begrijp je als volwassen man of vrouw hoe het in elkaar zit.
Op de zielslaag is er heling nodig.

Voorbij de onschuld 
Je hebt voorbij de onschuld te komen. Verbinding te maken met jouw gevoel van eigenwaarde. Als jij een dienst levert en de ander betaald hier niet voor, zet je namelijk de ander ook in de schuld bij jou.
Dat is ook niet helpend voor die ander. En natuurlijk zijn er situaties waarin je dienstenruil kan doen of een andere constructie vindt. Maar zorg altijd voor een balans. Voel wat er tegenover hoort te staan zodat er balans is.
Uiteindelijk heb je aan eind van de maand gewoon centen nodig om je hypotheek en de boodschappen te betalen.

Bestaansrecht
Jij hebt gekozen om voor jezelf te beginnen. Je wilt een eigen bedrijf, met bestaansrecht toch?
Dan is het nodig dat je hier ook voor gaat.
Met €60 per uur ga je nu eenmaal geen goed salaris uit je onderneming halen. En dit heeft ook weer effect op jouw manier van leven. Vakanties, opleidingen e.d. kun je niet zomaar doen, want jij mist de inkomensstroom om dit te kunnen doen.
Je zou kunnen zeggen dat als er aan de voorkant weinig instroomt en dus aan de achterkant ook weinig kan uitstromen.
Dit gaat voorbij aan rijk willen worden en het feit dat geld centraal staat. Geld is niets anders dan energie en liefde.

Geven aan jezelf
Investeren in jezelf is ook een vorm van geven. Ik heb de afgelopen jaren duizenden euro’s geïnvesteerd in mijzelf en mijn bedrijf. Ik stapte in de grote valkuil om niet eerst te investeren in mijn persoonlijke ontwikkeling als ondernemer, maar mijn  heil te zoeken ineen marketingcursus of nieuwsbrief schrijven e.d.
Allemaal dingen die er ook toe doen, maar niet als eerste. Eerst heb je eigenlijk te leren wat ondernemer zijn is. Heb je vaardigheden te ontwikkelen en blokkades op te ruimen.

Als je deze stroom op gang blijft houden, komt er een moment dat er een doorbraak komt.
Je kan niet alleen een paar dingen doen en dan stoppen en wachten. Dat is niets anders dan dat je na je eerste of tweede blok aan een opleiding zegt: ik ga het nu alleen doen.
En natuurlijk zijn er natuurtalenten. Geboren ondernemers noem ik ze. Vaak mensen die uit een ondernemersgezin komen, die zich moeiteloos en vloeiend bewegen in het veld van ondernemen.
Ben jij geen natuurtalent en is het ondernemerschap een zoektocht voor jou? Investeer dan vooral in je ontwikkeling hierin.
Hoe eerder je ook de vruchten kan plukken en stappen kan maken.

Balans 
Wil jij niets liever dan groeien met je bedrijf en het bestaansrecht geven? Zorg er dan voor dat er een balans is. Tussen wat je geeft en wat je neemt.
En dat betekent ook aannemen van feedback, van dingen die anders lopen dan je had gehoopt of verwacht. Je hier niet tegen verzetten.

Kijk eens kritisch naar je onderneming naar je tarieven. Zijn deze in balans met de waarde die je biedt?
Waar blijf jij nog in de onschuld en mag je ook de andere plek gaan verkennen? 
En hoe ken jij valse hoop. Welke zinnen gebruik jij om jezelf en anderen te overtuigen om te kunnen blijven zitten waar je nu zit? 
Wat heb jij nodig om de volgende stap te gaan zetten?